Vietnam: goodbye Saigon

Lieve mensen!

Excuses dat het even geduurd heeft voor we deze derde blog hebben geplaatst. We hebben nog al veel gedaan en de tijd vliegt! Even vergeten dat we onze belevenissen nog moesten delen.
Als allereerst weer bedankt voor de lieve en begripvolle reacties op onze vorige blog. Het doet ons goed om te weten dat zoveel mensen onze verhalen willen lezen en zich proberen verdiepen in onze avonturen! Want we maken zeker wat mee in deze totaal andere cultuur met gewoonten die wij niet gewend zijn. We reizen nu al bijna 4 weken door Vietnam en wauw wat is het een prachtig land! De mensen zijn hier zo vriendelijk en gastvrij, dat ik ze het liefst allemaal een knuffel zou willen geven! Dat zie je in Nederland echt niet altijd. Iedereen maakt hier met gemak een babbeltje met elkaar en helpt elkaar als er weer een iets van de scooter valt (deze zijn vaak overvol bepakt met spul, terwijl we ze in Nederland met een busje zouden vervoeren doen ze dat hier op de scooter, want dan kunnen ze overal tussendoor en zijn ze sneller). Het leeft hier meer op straat, waarschijnlijk ook door het klimaat, maar ik heb het idee dat veel locals buiten de deur eten bij een lokaal tentje. Het zal me niks verbazen als huishoudens niet eens een keuken hebben! Het is hier echt gezellig. Peter valt nog steeds erg op hier met zijn lengte en zijn steeds voller wordende baard.
We zijn op dit moment in Ho Chi Minh City (voorheen Saigon). Het is de grootste stad van Vietnam met ruim 8 miljoen inwoners. Overal waar je kijkt zijn mensen en scooters en deze stad is een stuk westelijker dan we gezien hebben. Hoge wolkenkrabbers en veel meer zakenlui. Het is hier ontzettend warm (+/- 34 graden) en soms wel erg drukkend. Grappig is, omdat Vietnam een lang land is, dat ze in het noorden van Vietnam 4 seizoenen kennen en in het zuiden maar 2. Het weer in het noorden was ook niet altijd even goed. Veel bewolking gehad en hier en daar wat regen. Maar de temperatuur was wel aangenaam dus we mogen niet klagen.

Even terug naar het einde van onze vorige blog, Hanoi. Vanaf hier zouden onze geboekte tours beginnen en zoet zijn voor een week. We begonnen met een 2 daagse tour naar de beroemde Halong Bay, aan de oostkust in het noorden van Vietnam. Dit zijn honderden kalkstenen bergen die verticaal uit het wateroppervlak rijzen. Super mooi! We zijn met een boot met ongeveer 30 man door Halong Bay gevaren en genoten van de prachtige omgeving. Lekkere lunch was verzorgd en een cocktail. Daarna mochten we een uur kajakken en de zon kwam spontaan te voorschijn. Kajakken door deze omgeving was echt super. Mooi blauw water omringd door de groen begroeide kalkstenen bergen. We hebben ons prima vermaakt! Daarna mochten we nog een klein uurtje zwemmen, vanaf de boot af springend. Het water was wel ontzettend koud, maar een erg gave ervaring. Aangekomen op het prive-eiland Cat Ong Island, stond er een lekker diner klaar en hadden we de avond voor onzelf. We hebben met een paar Nederlanders en Amerikanen een potje kingsen gedaan en biertjes gedronken bij het vuur. De volgende dag ‘s ochtends na het ontbijt een korte hike gedaan om Ha Long Bay van boven te bewonderen. Het was helaas erg mistig, maar alsnog erg mooi en ook meteen onze ochtendbeweging gehad! Daarna hadden we nog een uurtje voor onszelf en rond 12 uur nog een lunch. Daarna terug naar Hanoi.
Terug in Hanoi konden we douchen en spullen pakken bij het reisbureau en even ergens wat eten. Rond half 9 moesten we al weer klaar staan om naar de nachttrein te worden gebracht, die ons naar Sapa zou brengen. Onze volgende tour was een 2 daagse trekking door de rijstvelden van Sapa. De nachttrein was prima te doen en om 6 uur ‘s ochtends onze bestemming bereikt. Samen met een ander Nederlands stel kwamen we aan bij het hotel waar een ontbijt klaar stond. We moesten laarzen aan in verband met de vele modder (deze tijd van het jaar is Sapa koud (10 tot 15 graden) en mistig), alleen deze hadden ze niet voor Peter. Grootste maat was ruim twee maten te klein. Dus toch maar zijn eigen wandelschoenen aan. In een groep van 7 Nederlanders, een gids en wat locals gingen we op pad voor onze eerste trekking, ongeveer 17 km. Door de mist zagen we het begin niet veel, maar dit klaarde snel (gedeeltelijk) op en de omgeving was echt adembenemend. Dwars door de bergen en rijstvelden en dus de mist, liepen we richting onze homestay. De locals waren er om ons te helpen, omdat de weg zeker niet makkelijk was en we meerder malen wegglipten. Wat was ik blij dat zij er waren, anders lag ik nu ergens onder aan de berg in een rijstveld. Het was een prachtige tocht, maar ontzettend zwaar. Halvewege de route kregen we een lunch en konden we even bijtanken. Hadden we ook echt even nodig! Laatste loodjes waren echt afzien en zo zwaar! Het was koud en waren helemaal nat van het zweet, mijn tenen voelde ik niet meer omdat deze helemaal naar voren werden geduwd als we berg afwaarts gingen. Omhoog, omlaag, links en rechts. Al mijn spieren heb ik gevoeld en ze waren niet blij! Opgelucht waren we toen de homestay in zicht kwam. Onze laarzen uitgetrapt en meteen opwarmen bij het vuur. We konden allemaal even lekker douchen voordat we gingen eten. De familie van de homestay kookte voor ons en we mochten helpen. Zelf loempia’s gedraaid en de groenten gehakt. Een van de jongens heeft zelfs een kip mogen slachten. De kip was dus vers. De eigenaar van Friends Travel Vietnam (ons reisbureau) kwam ook met zijn vader en het was erg gezellig. Na het eten kregen we allemaal een voetmassage (was zo welkom!) en daarna uitgeput naar bed. Volgende dag voelde ik al mijn spieren en zag ik toch een beetje tegen de volgende tocht op. Het was weliswaar ‘maar’ 10 km, maar ik had overal pijn! Door alle hellingen lijken de kilometers wel dubbel. We begonnen de tocht ook meteen met een flink stuk bergopwaarts. Had echt even een momentje: waar ben ik in vredesnaam aan begonnen. Even later ging het wel weer iets beter en de tocht was weer net zo mooi als de vorige. Gave uitzichten over de rijstvelden en veel buffels, kippen, honden en geiten gezien. De tocht was weer glibberig en we werden geholpen door locals. Pittige tocht, maar het was het allemaal waard. Na de lunch werden we weer naar het hotel gebracht waar we konden douchen en bijkomen. Daarna weer met de nachttrein richting Hanoi.
‘s Ochtends rond 6 uur weer in Hanoi waar we een ontbijt kregen bij Friends Travel en we even konden douchen. Rond 8/9 uur vertrok onze bus richting Ninh Binh. Eerst een korte uitleg gehad over de keizer, de vrouw en zonen. Daarna een door Tam Coc. Het is een minatuurversie van Halong Bay. Met een bootje die werd bestuurd door de voeten van een local, werden we door het landschap van Tam Coc gevaren en door drie langen tunnelgrotten. Weer veel rijstvelden waar we locals aan het werk zagen en veel reigers en geiten. Zelfs een ijsvogel gespot! Het was erg mooi. Daarna een uurtje gefietst en ergens wat gegeten. ‘s Avonds door met de nachttrein richting Dong Hoi.
De vorige twee keer met de nachttrein verliep soepel en heb best goed kunnen slapen. We sliepen dan ook bij een Nederlands stel in de cabine. Dit keer hadden twee luidruchtige Tsjechen als kamergenoten en slapen lukte niet echt, omdat ze tot 2 uur s nachts op de gang aan het drinken en praten waren. Maar ach, hoort erbij. In Dong Hoi hebben we de Paradise Cave en de Dark Cave bezocht. Paradise cave was erg mooi met ontzettend veel en verschillende rotsformaties. In het regenseizoen stroomt er zelfs wat wat door heen. Daarna gingen we naar de Dark cave, waar we na een lunch in zwemkleden en reddingsvest met een zipline naar de grot werden gebracht. Super gaaf, maar het was wel een beetje fris. Door de grot, waar we een helm met hoofdlampje nodig haddden, naar een grote modderpoel, waar we in mochten. Ontzettend grappig om te zwemmen in modder. Het was zachte modder en het leek ontzettend veel op chocola. Erg goed voor de huid zeiden ze ons ook. Beetje vreemd, maar super leuk om te badderen in modder. Je kon niet naar de bodem zakken, want dan werd je meteen gelanceerd, als het ware. Je kon echt drijven op de modder. Leuke ervaring! Daarna weer terug om een klein stukje te kajakken in een opblaasbootje (stelde niet veel voor) en terug te gaan om cola met rum te drinken (lees: opwarmen). Weer terug in Dong Hoi, waren we zo moe dat we na het douchen snel zijn gaan eten en lekker naar bed.
Volgende ochtend met de trein naar Hue waar we een dagje zijn. Nog steeds erg moe dus eerst even een filmpje gekeken in het hotel. Hue is een leuk stadje, maar niet heel veel te doen. Bezoekje gebracht aan the purple forbidden city (oude keizerlijke stad) en een beetje rondgeslenterd. Verder niet veel boeiends gedaan.
De 27e (oudjaarsdag voor de Vietnamezen) zij we met de Easy Riders naar Hoi An gereden. Dit was zo gaaf! In plaats van de bus op trein, hup achterop bij een local op de Honda. We hadden super geluk met het weer. Het was voorgaande dagen niet erg mooi weer geweest en deze dag liet de zon zich regelmatig zien! Toch lange broek en vest aan op de motor, want de wind in de bergen kon nog fris zijn. Het was heerlijk genieten achterop, beetje rondkijken en de natuur in je opnemen. Geweldig om te zien hoe makkelijk deze mensen zich verplaatsen door het verkeer. Heb me geen moment onveilig gevoeld terwijl ze vaak moesten afremmen voor medeweggebruikers. Een paar stops (dit was echt nodig, kreeg ontzettende zere kont van de houding die we aan moesten nemen achterop), waar ze ons wat vertelden over de plek. De olifantenwaterval, een view midden tussen de bergen met uitzicht op zee en een grot in Da Nang. Het was allemaal mooi en de ervaring echt tof. In Hoi An kregen we nog een lunch en brachten ze ons naar een tailor. Ze hebben erg goede kleermakers in Hoi An dus ik had even een jurkje op maat besteld. De tour eindigde in de middag en we werden bij ons hotel afgezet.
In Hoi An hadden we 5 nachten geboekt om even bij te komen. Drukke dagen,weinig slaap, we waren op! En iedereen zei ons dat dit een ontzettende leuke stad is. En gelijk hadden ze! Niet veel aan bezienswaardigheden (alleen een Japanse brug en een heerlijk strand), maar een super relaxte sfeer in het stadje. Er hingen veel lampions die ‘s avonds mooi licht gaven en het leefde overal! Het centrum was autovrij en vol leuke cafeetjes en barrtetjes. Deze dag was oudjaarsdag en om12 uur zouden we het jaar van de haan in gaan. TET (zo heet het nieuwjaar) is erg belangrijk voor de Vietnamezen en alles draait om familie. Er was helaas weinig tot geen vuurwerk en ook het uitgaan viel tegen. Veel jonge toeristen die zich helemaal lieten gaan. Voor even wel leuk om te zien, maar ging toch vervelen. Om 2 uur lekker naar bed, waren ook erg moe. TET duurt een aantal dagen en aantal dingen zaten ook dicht. Deze dagen hebben we lekker gerelaxt. Strandbezoekje,veel terrasjes gepakt, jurkje opgehaald (zit echt super!), gegeten met wat Nederlanders die we eerder hadden ontmoet en een lekkere massage gehad. Echt even weer bijgetankt, heerlijk. Het was ook super leuk om alleen door het stadje te slenteren en rond te kijken. Leuke sfeer en kraampjes. We hebben op de laatste dag na ook heerlijk weer gehad. De laatste dag kwam het met bakken uit de lucht en niet zo’n beetje ook. Gelukkig zijn wij Nederlanders wel wat gewend.
Met de nachtbus op 2 februari naar Da Lat. Een rit van 12 uur in een bus met ligstoelen. Niet verkeerd, maar voor iemand die wagenziek is, geen pretje. Was natuurlijk vergeten mijn reispilletje te nemen, dus die werkte pas later. Eerste paar uur misselijk en chagrijnig. Lampen in de bus gingen regelmatig aan en de bus wiebelde ontzettend. Uiteindelijk toch een aantal uur kunnen slapen, ondanks vele wakker worden tussendoor. Ultieme nachtrust was het zeker niet, maar het hoort erbij. Voordelig van A naar B met overnachting.
Da Lat is een erg mooi plaatsje in de bergen. ‘s ochtends konden we nog niet inchecken dus eerst maar ergens ontbeten en een beetje rondgekeken. Het regende af en toe dus in en uit cafés. Na het inchecken eventjes geslapen en verder niet veel uitgespookt. De volgende dag was het weer niet zo denderend. We wilden een scooter huren en een waterval bezoeken, maar hier toch maaf van afgezien. Bezoekje gebracht aan het crazy house. Dit is een appartementencomplex ontworpen door een Vietnameze vrouw die architectuur in Rusland heeft gestudeerd. Erg apart en indrukwekkend. Leuk om doorheen te lopen en je voor te stellen dat er ook echt mensen wonen of overnachten. Het deed ons een beetje denken aan Salvador Dali, maar dan groot. Daarna zijn we met de gondel over het stadje gegaan naar een pagode. Uitzicht was erg mooi, ondanks het mindere weer.
Verder naar het zuiden (eindelijk fatsoenlijk strand), kwamen we aan bij Mui Ne. 4 nachten geboekt en genoten van het weer en het strand! Een erg leuk hostel met veel backpackers en een zwembad. Elke avond was er wel wat te doen, volleybal, beerpong of karaoke. Eerste twee dagen hebben we aan het strand gelegen. De derde avond zijn we wezen stappen met wat Nederlanders bij een club. Lekker gedanst met Vietnamezen en Engelsen, super gezellig. Volgende dag was ik dan ook lichtelijk brakjes en hebben we ook niks uitgespookt. Beetje in het restaurantje van de hostel hangen en filmpje kijken. Laatste dag een tourtje geboekt en naar de witte en rode duinen geweest. Eerst door de fairy stream (laag riviertje) en langs een vissersplaatsje met heel veel bootjes! Prachtig gezicht. Bij de witte duinen konden we er voor kiezen om het met een quad te verkennen, gedaan natuurlijk. Peter mocht eerst rijden en dat ging prima, was erg leuk. Daarna ging de gids omstebeurten met een van ons rijden en dat ging hard! Ik dacht dat ik er elk moment van af zou vallen en van de duinen af zou rollen! Super gaaf! Boven op de duin, stijl naar beneden. De rode duinen waren erg mooi en de zon ging langzaam onder.

Tijd om weer verder te gaan, Ho Chi Minh City, weer de drukte in. Daar zijn we nu nog en morgen vertrekken we richting Cambodja. Ons visum verloopt ook bijna, dus om een boete te voorkomen op tijd door.
In Ho Chi Minh hebben we het oorlogmuseum bezocht. Was erg indrukwekkend en heftig. Maar toch wel iets waar je geweest moet zijn als je in HCMC bent. Ook hebben we de Cu Chi tunnels bezocht. Het is een immens netwerk van ondergrondse tunnels, tijdens de oorlog. Dit is maar een gedeelte van een nog groter tunnelnetwerk. Deze loopt vrijwel onder het hele land door. De tunnels zijn verbreed zodat de westerse toerist er ook doorheen kan, bijzonder om te doen! Hier hebben ze gewoon geleefd en zijn ze de vijand vaak te slim af geweest. Peter heeft nog mogen schieten met een AK47.
Nog een tweedaagse tour gedaan door de Mekong Delta. Veel gevaren over de Mekong, coconutfactory bezocht, thee met honing gedronken, Peter heeft bijen een slang vastgehouden en genoten van traditionele Vietnamese muziek. De volgende dag naar de floating market geweest een de fruitgarden rice en noodlefactory. Leuk om allemaal te zien hoe het gemaakt wordt en hoe deze mensen leven.
Terug in HCMC en nu ik dit allemaal aan het typen ben, merk ik hoeveel we de afgelopen 4 weken gedaan hebben. 4 weken Vietnam en nog lang niet alles gezien. Echt een super mooi land. Morgen dus door naar Phnom Penh, Cambodja, met de bus en wordt er afscheid genomen van Vietnam. We maken super gave dingen mee en hebben echt de tijd van ons leven. Het gaat goed met ons! Ik heb op dit momentwel voorhoofdholteontsteking wat niet erg prettig is, al helemaal niet in deze warmte. Maar gelukkig heb ik goede ibuprofen en een lieve vriend die goed voor me zorgt (slijmslijm).

Jullie horen weer van ons!